Ansprache zur Weihnachtsfeier der Seniorinnen und Senioren

Liebe Seniorinnen und Senioren,

wi freut uns, ju bi de Wiehnachtsfiern vun de Krukower Senioren begröten to dürfen.

Unser Dank gahrt natürlich an Dörte, Dorothee un Maxi för de tolle Organisatschoon, un ook, dat ji dat ganze Johr över den Klönschnack vun de Seniorinnen organisiert hebben.

Veel Dank!

In Krukow, en lütt Dörp, dat apsiet vun de grote Städte still un fridlich liggt, ward dat Weer op eenmol ganz besünner. Dat is Wiehnachten, de Tied, in de dat Dörp sück as en grote Famili tohopentreckt. De Senioren, de de Geschichten vun de vergangen Johren in sik dragen, speelt en besünner Rull in disse Geschicht.

Dat Dörp, wo de Fensders mit Lichtern schmückt sünd un de Duft vun Lebkoken du de Gassen treckt, is en Oase vun Gemeensamkeit. In dat lütt Dörpshuus, wo Dörte, Dorothee un Maxi de Disch rijkelk deckt hebben, hebben sück de Senioren to’n Wiehnachtskaffee tröffelt. De Koffi is warm, dat Geböck is köstlich, dat Lachen vun de Lüüd vullt de Stuv un vör dat Dörpshuus leuchten de Lichter vun’n schmückten Tannenboom.

Während de Niegkeiten un Geschichten vun Mund to Mund wiedergeven warrt, spüren de Senioren de Magie vun Wiehnachten, de överall in Krukow liggt. Dat kehren Ruh un Naadenken in: Wer hett bi’t letzten Wiehnachten noch hier sitten un is in disse Johr nich mehr bi uns? Wi erinnert uns an de Verstorbenen, man wi freut uns ook över de velen neien Kinner, de dat Johr 2023 uns bringt hett, un ok över de, de in 2024 verwacht warrt: Wie hett de lütt een vun de Hauptstraat, un warrt dat bi de Familie ut de Lieschen Pütten en Deern oder en Jung?

Fröher weer Wiehnachten anners. De Besinnlichkeit vun damals wikt hüüt immer öfter de Hektik. De junge Lüüd vun’t Dörp kieken dorüm bewunnert to de Senioren, de so vele Geschichten vun’n Glanz vun Wiehnachten vertellen können.

Up een Sieden vun de Stuv sitten de Börgermester un de Börgermesterin vun’t Dörp, de de Geschichten vun ehr Dörp leevt un ehrn Senioren en besünner Platz inröüm. „De Geschichten vun ju maken Krukow to en wohren Schatz. Wi sünd as en grote Famili, un dat Dörp leevt vun den Riekdom, den ji mit uns deelt.“

In disse stillen Ogenblicken in Krukow, wenn de Lüüd sück tohopenfinnt, vertellen de Senioren nich bloots Geschichten, se schaffen en besünner Atmosphäre, in de de Magie vun Wiehnachten in jedes Hart dringt. So blifft Krukow en Dörp, wo de Tied still to stahn scheint un wo de Geschichten en Schatz sünd, de sik vun Generation to Generation weererzählt warrt.

Wi freut uns nu all tosamen op een schönen Naamiddag, een besinnliche Wiehnachtstied un een schöönt Neet Johr. Lat uns de Hoffnung nich opgeven, dat de Flut vun Kriege un Konflikte, de dat Weltgeschehen in’t aktuelle Johr beherrscht hebben, in’t kommende Johr to’n Ebbe ward un wi in Krukow völe sorglos Feste vieren können, besünners dat Osterfeuer un dat Dörfest.